De ontknoping

Over een paar uur moet ik me melden in het ziekenhuis van Vichy. Ik word opgenomen.
Afgelopen vrijdag heb ik weer geruime tijd aan de CTG-scan gelegen en bleek dat er nog geen enkele vordering was op dinsdag en dat die ook niet binnen afzienbare tijd te verwachten is. Wel is het wenselijk dat Jetje door alle factoren die meespelen (suiker, Anit-Kell, grootte van Jetje zelf), zo snel mogelijk geboren wordt. Nog heel veel langer afwachten is dus geen optie.
Straks gaan ze kijken of er misschien toch een wonder is gebeurd de afgelopen paar dagen en de stand van de baarmoeder(mond) en het geboortekanaal dusdanig verbeterd en verweekt is dat er maandagochtend direct ingeleid kan worden.
Zoals gezegd, dat zou dan een wonder wezen, want het ligt verre in de huidige verwachtingen. Hoogstwaarschijnlijk zal het uitlopen op een keizersnede, die dan ook direct maandag zal worden uitgevoerd. Jetje zal dus, hoe dan ook, maandag geboren worden!!!
M'n tas staat klaar, die van Jetje ook. Het huis is aan kant en ik heb de zenuwen. Het ergste vind ik het, dat ik m'n gezin een week moet achterlaten. Ik weet dat ze het heel goed zullen redden en dat alles op rolletjes zal lopen, maar ik zal heel blij zijn als ik over een week weer lekker thuis ben!!!