Tijdens m'n eerste zwangerschap kreeg ik het na een maand of 5, bij de tweede zwangerschap een stuk sneller, volgens mij al in de tweede maand. En nu dus na 5 weken al.
Een pijnlijke plek in m'n onderrug en bil, die uitstraalt naar m'n been. Als ik zit of lig, heb ik, gelukkig, nergens last van. Wel heb ik "startpijn", dus bij het opstaan uit een stoel of uit bed, of bij het beginnen van een handeling. Iets pakken, lopen, iets optillen etc. Pijn is vermoeiend en het lijkt wel alsof het je niet meer loslaat.
Gisteren heb ik m'n bekkenband weer opgezocht. Het is alles behalve charmant, maar het helpt wel. De band zit straks om m'n heupen en is van elastisch materiaal dat met klitteband te verstellen is. De band ondersteunt eigenlijk de banden van het bekken die verweken, en houdt zo het bekken stevig bijeen zodat de verschillende bot- en kraakbeendelen niet kunnen bewegen ten opzichte van elkaar.
Verder heb ik weinig kwaaltjes. Soms een kleine vaag van misselijkheid, maar niet noemenswaardig. Wel zo nu en dan een alles overheersende vermoeidheid, maar daar is zo nu en dan makkelijk aan toe te geven.
Hier een stukje uit de folder van de NVOG:
WAT IS BEKKENPIJN EN BEKKENINSTABILITEIT?
Er zijn drie benamingen voor deze klachten in omloop, die men nogal eens door elkaar gebruikt:
bekkenpijn, bekkeninstabiliteit en symfysiolyse.
Symfysiolyse betekent letterlijk het oplossen (lyse) van de verbinding (symfyse) tussen de twee schaambeenderen. In werkelijkheid lost deze verbinding niet echt op, maar wordt zij weker en
rekbaarder. De term symfysiolyse is eigenlijk alleen van toepassing bij een extreem losse verbinding
tussen de twee schaambeenderen. Echte symfysiolyse komt zeer zelden voor.
Bekkenpijn wordt veroorzaakt door instabiliteit van het bekken. Naarmate het bekken instabieler is
kunnen de pijnklachten en de functiebeperking ernstiger zijn.
Er zijn drie benamingen voor deze klachten in omloop, die men nogal eens door elkaar gebruikt:
bekkenpijn, bekkeninstabiliteit en symfysiolyse.
Symfysiolyse betekent letterlijk het oplossen (lyse) van de verbinding (symfyse) tussen de twee schaambeenderen. In werkelijkheid lost deze verbinding niet echt op, maar wordt zij weker en
rekbaarder. De term symfysiolyse is eigenlijk alleen van toepassing bij een extreem losse verbinding
tussen de twee schaambeenderen. Echte symfysiolyse komt zeer zelden voor.
Bekkenpijn wordt veroorzaakt door instabiliteit van het bekken. Naarmate het bekken instabieler is
kunnen de pijnklachten en de functiebeperking ernstiger zijn.
BOUW VAN HET BEKKEN
Het bekken is samengesteld uit verschillende botten: aan de rugzijde het heiligbeen (sacrum), aan
beide zijkanten een darmbeen (os ilium) en aan de voorzijde onderin de buik de schaambeenderen.
Het heiligbeen vormt het onderste deel van de wervelkolom. Aan de achterzijde van de rug is dit
heiligbeen beiderzijds verbonden met het darmbeen. Deze verbinding noemt men het sacro-iliacale
gewricht, vaak afgekort als S-I-gewricht. Deze gewrichten bevinden zich laag op de rug ter plaatse
van de twee kleine kuiltjes aan weerszijden van de wervelkolom. Het schaambeen is de voortzetting
van het darmbeen naar de voorkant van het lichaam. De symfyse is de verbinding tussen de
schaambeenderen midden-onder in de buik.
De verbindingen tussen de verschillende onderdelen van de bekkenbeenderen in de symfyse en in
het S-I-gewricht bestaan uit kraakbeen. Rond deze verbindingen zijn er elastische banden en kapsels
om ze te verstevigen. In de zwangerschap worden deze verbindingen soepeler en rekbaarder. Dit
kan gezien worden als een voorbereiding op de bevalling: hierbij moet immers een kind door het
bekken naar buiten komen. Een bekken dat minder star is en een beetje 'meegeeft' is hierbij
behulpzaam. Het proces van versoepeling van de verbindingen tussen de bekkenbeenderen maakt
dat deze beweeglijker worden ten opzichte van elkaar. Dit geeft soms pijnklachten.
Het bekken is samengesteld uit verschillende botten: aan de rugzijde het heiligbeen (sacrum), aan
beide zijkanten een darmbeen (os ilium) en aan de voorzijde onderin de buik de schaambeenderen.
Het heiligbeen vormt het onderste deel van de wervelkolom. Aan de achterzijde van de rug is dit
heiligbeen beiderzijds verbonden met het darmbeen. Deze verbinding noemt men het sacro-iliacale
gewricht, vaak afgekort als S-I-gewricht. Deze gewrichten bevinden zich laag op de rug ter plaatse
van de twee kleine kuiltjes aan weerszijden van de wervelkolom. Het schaambeen is de voortzetting
van het darmbeen naar de voorkant van het lichaam. De symfyse is de verbinding tussen de
schaambeenderen midden-onder in de buik.
De verbindingen tussen de verschillende onderdelen van de bekkenbeenderen in de symfyse en in
het S-I-gewricht bestaan uit kraakbeen. Rond deze verbindingen zijn er elastische banden en kapsels
om ze te verstevigen. In de zwangerschap worden deze verbindingen soepeler en rekbaarder. Dit
kan gezien worden als een voorbereiding op de bevalling: hierbij moet immers een kind door het
bekken naar buiten komen. Een bekken dat minder star is en een beetje 'meegeeft' is hierbij
behulpzaam. Het proces van versoepeling van de verbindingen tussen de bekkenbeenderen maakt
dat deze beweeglijker worden ten opzichte van elkaar. Dit geeft soms pijnklachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten