3 maanden & 20 maanden

Aangezien de tijd soms te snel gaat om alles bij te houden is de vorige blog alweer van 2 maanden geleden. De stand is nu 3½ maand en 20½ maand.
Hoewel kleine jongetjes trager zijn als kleine meisjes, gaat het groeiproces gestaag door en ben ik soms even de tijd en de tel kwijt.
Onze kleine man is nog steeds lekker "baby", slaapt veel, is erg zoet en huilt weinig. Hij drinkt veel en goed en daar ben ik natuurlijk trots op. Ik koester hem dan ook, deze laatste kleine beer.
Gisteren moesten we weer naar de pédiatre, voor het "3 maanden" bezoek. Dinand kreeg zijn eerste vaccinaties. Ondanks de plaatselijke verdoving, die ik een half uurtje ervoor op zijn dijbeentjes moest plakken, deed het denk ik toch behoorlijk zeer, want hij brulde het uit. Toen 'ie van de ergste schrik en pijn was bijgekomen heeft ie nog zeker een kwartier na gesnikt en gesnotterd.
Later stelde de pédiatre vragen, antwoordde ik, en vulde hij het boekje in. Tussendoor suste ik Dinand.
Of hij nog wel vitamine D kreeg en vitamine K. Eh,.... Nee, en ja. Vitamine K wel, maar met de vitamine D ben ik gestopt, want hij kreeg er uitslag van. Ai, fout antwoord dus. Of ik wel wist dat het héél erg belangrijk was, die vitamine D. Ja, dat weet ik, maar als ie er niet tegen kan, ga ik er niet mee door. Bestaat er misschien een ander merk of samenstelling?!
Gelukkig, dat bestaat en dus kreeg ik een ander recept. Ook krijgen we nog een vervolg behandeling voor zijn oogjes, want die zijn nog steeds niet 100% genezen en zo nu en dan nog wat snotterig en ontstoken. De assistente had hem gewogen en gemeten: 6959 gram en 64 cm, dus ook dit werd in het boekje bijgeschreven.
Toen ook de vaccinaties voor de volgende ronde waren genoteerd was het recept klaar. Stempel in het "groeiboekje", handtekening en klaar!!! Tenminste,...... dat dacht ik, want hij had nog een verrassing voor me,......
Er moet een afspraak worden gemaakt bij de cardioloog voor het vervolgonderzoek van zijn hartje.
Eh,.... had hij de vorige keer niet gezegd dat dat totaal overbodig was, dat alles goed ging en dat een vervolgonderzoek dus niet meer nodig was,.....
Nee hoor, de cardiologe heeft in haar rapport geschreven dat er een vervolgonderzoek moet plaatsvinden na 3 maanden, dus dat moet gebeuren, de secretaresse zal een afspraak maken. Tot ziens, tot de volgende keer!
Nou mooi, daar stond ik dus, met snikkende baby, blousje nog half open, boekje, papieren en factuur in m'n hand, kinderwagen, jas en tas op de gang, en een beetje perplex.
Op naar de balie en de secrataresse, voor het maken van een afspraak voor het volgende bezoek aan de pédiatre, om de eindfactuur te ontvangen die dan weer bij de volgende balie betaald moet worden en om een afspraak te maken bij de cardiologe in Clermont-Ferrand.
De secrataresse ging bellen. Ondertussen fluisterde ik haar nog de tijdstippen in die ik prefereerde. Ze had contact met de secretaresse van de cardiologe en deed wat haar was opgedragen door de pédiatre. Ze hield even stil, keek mij vragend aan, en zei: augustus 2012 is de eerst volgende mogelijkheid. Ik keek vol ongeloof terug en vertelde haar dat de cardiologe had gezegd "vervolg afspraak bij 3 maanden". "Ja, maar de pédiatre zei dat het niet urgent of een spoedgeval is."
Uiteindelijk zei ze dat ze nog eens met de pédiatre zou overleggen en mij later die middag terug zou bellen. En dat deed ze. Ze heeft uiteindelijk een afspraak geregeld ergens half december.

Nina is ook nog steeds een heerlijk schatje en begint steeds meer te praten. Haar woordenschat heeft zich uitgebreid met: "tli-li" (drinken), "hdtcheketee" (hatchikidee), "hptee" (huppetee), "klaa" (klaar), "eetu" (eten), "happe" (happen), "lekke-lekke" (lekker), aa-toh, "hee-tte" (heet), het populaire "jonghu" en één van de belangrijkste woorden "oo-leh" (oren = d'r knuffel) en natuurlijk een heleboel grappig gezichten, gebaren en ondeugendheden.
Eten is nog steeds een drame. Vlees en vis gaan erin als koek. Koek, snoep en cake gaan erin als koek. Ook vlokken en brood met vlokken gaan erin als koek. Zelfs pasta, lasagne en rijst gaat erin als koek. Maar alles wat een kleurtje heeft, zoals wortel, paprika, prei of iets anders wat op groente of aardappels lijkt, wordt netjes en zeer consequent aan de kant geschoven. Ik hou iedereen voor dat het een fase is en dat dit weer over gaat. En daar geloven we dus in!!!
Nina heeft ook een voorliefde voor telefoons, laptops, IPods, Ipads en alles wat maar licht of geluid geeft of waar knopjes en toetsen aan zitten. En zoals bij elke dreumes is ook de afstandbediening van de TV een gewild item, zijn pennen en potloden zeer interessant, en moeten pantoffels en sokken altijd uit!!!

Ondertussen ren ik me zo nu en dan gek door het huis, van boven naar beneden en de kelder, waar de wasmachine en droger staan, en natuurlijk ook alles in omgekeerde volgorde, kruislings etc. Bed, bad, fles, borst, box, stofzuiger, doekje, luiertje, wasje, plasje, poepje, eten, opruimen, koken, en als er even rust is en de kleintjes een slaapje doen (het liefst tegelijk) dan is het tijd voor adminstratie, een blogje, mail beantwoorden, websites bijwerken of gewoon even lekker surfen.
Het is druk zo nu en dan, maar ik zou het niet willen missen!!!