Vanaf de dag dat Dinand geboren was, hadden ze (kinderarts en verpleegsters) al gezegd dat hij naar de cardioloog moest voor een hartecho. Dit omdat er vanwege de zwangerschapsdiabetes sprake kon zijn van een vergroot hart door de extreme groei vanwege de grote opname van suikers.Wel, hij is dus op maandag geboren en elke dag kreeg ik op mijn vraag of er al een afspraak gepland stond, een negatief antwoord. Uiteindelijk werd het donderdagavond en was er nog steeds geen afspraak, maar de hoofdverpleegkundige van Neonat beloofde mij het aan te kaarten bij de chef Pédiatrie, dr. Goumy, die donderdagavond overleg zou hebben met de rest van de staf en hier en daar enige druk kon uitoefenen.
Toen ik vrijdagochtend op de afdeling kwam voor de voeding van 09h00, was er nog steeds geen duidelijkheid. In principe mocht ik zaterdag naar huis, maar ik wilde niet zonder kind het ziekenhuis verlaten en de afspraak met de cardio moest hebben plaatsgevonden, anders zouden ze Dinand niet naar huis laten gaan. En er moest ook nog een hersenscan plaatsvinden. Ondertussen werd ik toch wel wat wanhopig, want de maandag daarop was het 15 augustus en hier in France een nationale vrije dag, dus een zondag, dus dan zouden al deze onderzoeken niet plaats kunnen vinden. Als alles zou worden uitgesteld naar bijv. dinsdag, dan zou ik pas ruim na het weekend naar huis kunnen, en ondertussen wilde ik zooooo graag naar huis, MET kind!!!
Vrijdagochtend, kwam zoals elke ochtend de kinderarts op de afdeling om alle baby's te onderzoeken. Dinand lag sinds de dag daarvoor op een kamer met een Chineesje, die de dag na hem was geboren en die ons record van
Toen de kinderarts dus zijn onderzoeken had gedaan, riep hij zomaar, uit het niets (het was een zeer onplezierige man, van Arabische afkomst die zeer gebrekkig en onduidelijk Frans sprak) dat we misschien naar Clermont Ferrand moesten voor de hartecho. De moeder van het Chineesje en ik keken elkaar aan en uit onze blikken sprak onbegrip en paniek. Naar Clermont-Ferrand?! Dat is ruim een uur rijden verderop!!! Zijn er geen cardiologen hier in het ziekenhuis van Vichy?! Ja, die zijn er wel, maar die hebben geen tijd! Vakantie, extra zondag, bla bla bla.
Even later hoorde ik de verpleegster van de balie echter een afspraak bij de cardio van Vichy afzeggen omdat er reeds een RDV in Clermont was!!! Ik vroeg haar of ik het goed had begrepen dat de gewilde afspraak in Vichy nu weer ongedaan werd gemaakt om toch naar Clermont te gaan. Ik was namelijk liever gewoon ter plaatse gebleven, en... het was toch niet mogelijk in Vichy vanwege vakantie, extra zondag etc.?! Ze draaiden er een punt aan onder het mom van: "In Clermont zijn ze beter gespecialiseerd in baby's,.... Oké, we moesten dus naar Clermont, Dinand en ik, maar ook het Chineesje en zijn ouders.
We moesten om 15h00 klaarstaan op de afdeling en zouden om 15h15 vertrekken naar Clermont-Ferrand, de afspraak stond gepland om 16h30. We zouden gebracht worden door een VSL (soort medische taxi)
Ondertussen kreeg het Chineesje de hersenscan en Dinand niet. Er was namelijk maar plek voor 1 kind die dag en onder het mom van "als de cardio echo goed is hoeft Dinand niet" kreeg de Chinees voorrang. Ik was alleen maar bang wat voor gevolgen het zou kunnen hebben voor onze datum van vertrek, maar dat leek niemand te interesseren.
Uiteindelijk vertrokken we pas tegen vieren naar Clmt-Fd en gelukkig was de cardioloog ook uitgelopen en waren we dus niet te laat, want we waren pas dik na vijfen in het mega grote ziekenhuis van Clermont. Gelukkig had ik een super taxichauffeuse die me echt onwijs hielp, want het was tenslotte pas vier dagen na de keizersnede en ik moest met Dinand, in een maxi-cosi het halve ziekenhuis doorkruisen. De chauffeuse heeft 'm overal naartoe gedragen, alle loketten opgezocht, me overal aangemeld, papieren geregeld etc. Echt top!!!
We waren met 5 minuten al klaar bij de cardioloog en alles was prima in orde, gelukkig!!! Daarna konden we weer terug naar Vichy en daar kwamen we na 19h00 aan.
Zo was ik dus van 15h00 tot na 19h00 onderweg geweest en ik was kapot!!! Ik heb Dinand weer op de kinderafdeling gedropt en ben met een pijnstiller in m'n bed geploft, met m'n dienblad met eten en een wekkertje, want tegen 21h00 moest ik weer voeden.
Ik was blij dat alles goed was, maar het bleef natuurlijk kolder dat ik al een aantal dagen strijd aan het voeren was omdat ik m'n kind bij me wil hebben (op de kraamafdeling) en dat dat niet mocht, want hij MOEST op de afdeling Neonatologie blijven. Maar aan de andere kant trappen ze je zo in een taxi naar Clermont-Ferrand zonder medisch personeel, ondersteuning of wat dan ook, terwijl je 4 dagen daarvoor een operatie hebt ondergaan en je een pasgeboren baby hebt die zogenaamd niet zonder de medische zorg van de kinderafdeling kan!!! Alles rondom de medische zorg is hier prima geregeld, maar dit was gewoon Franse autoriteit ten top!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten