vrijdag 12 februari 2010

Moeilijk geval,...

Vandaag bij de anesthesist geweest. De dokter in kwestie was een buitengewoon aardige jonge vrouw, die me alles haarfijn heeft uitgelegd.
Wel, ik ben dus een moeilijk geval. Er zijn namelijk nogal wat factoren waar rekening gehouden mee moet worden.
Alles draait om het bloed. Omdat ik de O+ ben met een irregulaire waarde Anti-Kell, oftewel hier RAI+ genoemd, is mijn bloed niet standaard op voorraad. Het moet apart besteld worden in Clermont-Ferrand, en eenmaal besteld en in Vichy aangekomen is het maar 3 dagen houdbaar. Als alles op z'n beloop wordt gelaten moeten ze dus op het moment dat ik met weeën arriveer in het ZKH nog bloed bestellen in Cl-Fd, hopende dat het dan een goed moment is waarop de bestelling nog niet vertrokken is voor die dag.
Daarbij zijn er nog een aantal zwaar meewegende factoren: het risico op een groot kind (daar de meiden ook geen veertjes waren), de zwangerschapsdiabetes die ze van de week ontdekt hebben en het feit dat ik al eens een keizersnede heb gehad.
Het lijstje leek steeds langer te worden,.... De anesthesist besloot er een collega erbij te halen en (ik had het vermoeden dat dit een dokter was die al langer als vandaag meeliep) deze besloot mijn gynaecoloog, Dr. Fallouh, op te bellen. Tijdens dit telefonisch overleg werd er besloten dat tijdens de RDV van 02/03 er aan de hand van de echo besloten zal moeten worden of Jetje daags erna met een keizersnede wordt gehaald, of ik zal worden ingeleid, of dat er toch gewacht wordt op een natuurlijke start van de bevalling. Gezien de kwestie met het bloed gaat de voorkeur uit naar optie 1 of 2, want dan kunnen ze het bloed van te voren bestellen. Tevens groeit Jetje dan niet onnodig uit de kluiten, wat er natuurlijk dik inzit, afgaande op de historie van twee "gros bébées" en de diabetes, als ze blijft zitten tot het moment dat ze zelf besluit naar buiten te komen.
Tijdens het compleet maken van het dossier werd er ook meteen bloed geprikt om nog maar even een speciale bloedkaart aan te maken en werd de notitie voor in m'n dossier, met daarin wie, wat, wanneer en waarom op mijn verzoek nog een keer extra gekopieerd om aan mijn eigen dossier toe te voegen. Mijn dossier is namelijk al eerder zoek geweest, dus vind ik het wel een fijn idee om die notitie zelf ook te hebben, voor het geval deze tijdens een spoedje niet te vinden is!!!
Toen we dit allemaal hadden gehad, heb ik voor de zekerheid nog even gecheckt hoe het nu staat met de in Frankrijk befaamde pijnstilling tijdens de bevalling, namelijk de ruggeprik.
Wel, ik mag zodra ik voet over de drempel zet met weeën direct een ruggeprik voor de ergste pijn. Het is het soort ruggeprik dat niet 100% verdoofd zoals bij bijv. een keizersnede, maar die de ergste pijn wegneemt. Ook kun je gewoon persen en dus zelf je kind ter wereld "poepen". Kijk, daar werd ik blij van. Ik zie mezelf straks al helemaal ontspannen op de verloskamer liggen met een boekje in de hand, een kopje thee op het nachtkastje en een infuus dat langzaam mijn weeën laat komen en gaan zonder dat ik er last van heb. Dat is toch de droom van iedere vrouw??!!! Ik hoef niet zo nodig stoer te zijn en helse pijnen te doorstaan als ze daar iets voor bedacht hebben om het aangenamer te maken!!!
Nu dus aftellen tot 02/03 en dan zullen we horen hoe het verder gaat verlopen. Er is in ieder geval 70% kans dat Jetje eerder gaat komen!!!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten