Suiker

De laatste keer bij de sage femme kreeg ik de opdracht mee om een suiker test te laten doen. Helaas kon dit niet door de verpleegster worden gedaan die aan huis komt om bloed te prikken. Er moet namelijk worden geprikt in nuchtere staat, dan moet je 75 gram (!!!) suiker of glucose tot je nemen, 2 uur wachten en dan wordt er nogmaals bloed geprikt. Volgens de verpleegster en het laboratorium is dat veel te gevaarlijk om thuis te doen (?!) en moet je constant onder toeziend oog van een medicus zijn. En de wijkverpleegster heeft natuurlijk geen tijd om 2 uur bij mij op de bank te komen wachten.
Er zat dus niet veel anders op als me melden bij het laboratorium in Vichy. Ik mocht niet naar het lab waar ik normaal gesproken altijd naartoe ga, want via de wijkverpleegster hadden ze in Vichy al het recept en dus kon dat niet meer door een ander lab worden gebruikt. Midden in de stad, welliswaar vlakbij een parkeergarage, maarja, m’n auto is te groot (lees hoog) dus die past daar niet in. Dat werd dus zoeken naar een parkeerplek. Natuurlijk sneeuwde het ook nog eens flink en moest ik een stuk lopen, nouja, waggelen, naar het lab.
Omdat ik me daar 2 uur moest bezighouden had ik ook maar m’n labtop meegenomen, leek me wel zo handig als tijdverdrijf, maar die moest ik dus ook meeslepen.
Rond tienen was ik in het lab. Ik werd meteen geprikt en daarna kwam de verpleger met een groot glas suikerwater aanzetten. Getver de getver, wat was dat smerig zeg!!! Ik ben een zoetbek, maar dit is wel zo goor!!! 75 gram glucose opgelost in water en het liefst had ‘ie dat ik het in één teug opdronk. Ik dacht dat ik over m’n nek ging na de eerste teug. De rest van het glas heb ik in de wachtkamer opgedronken, slokje voor slokje. Gelukkig werd het minder zoet naarmate ik dichter bij de bodem kwam.
En toen begon het wachten,…… want pas na twee uur konden ze weer prikken en ik mocht het lab NIET verlaten,……
Na ruim 2 uur met m'n labtop op schoot in de wachtkamer te hebben gezeten, had ik m'n offerte getypt, enkele facturen uitgewerkt en zelfs nog de vorige twee blogjes geschreven. Ik vond het wel tijd om op te ruimen!!! Dus, afgesloten, alles terug in de tas en naar de balie. Maar nee, volgens hen moest ik nog eens een goed kwartier wachten. Dan maar alvast plassen en nog wat bladeren in een tijdschrift wat ik voor de zekerheid ook meehad. Hè hè, 12h23 kwam de verpleger aan en mocht ik weer mee naar het prikkamertje. De prik was snel gedaan en exact om 12h30 stond ik weer buiten, in de sneeuw!!!
De resultaten sturen ze per post naar me op.