vrijdag 17 december 2010

Ziek

Laatst was Nina een paar dagen niet zo lekker. Het bleek een hevige verkoudheid met veel snot, gereutel, gerochel en gehoest. Maar voordat we zover waren, gingen er eerst een dag en een nacht aan vooraf, terwijl wij dachten:  "Wat heeft dat kind toch???"
Het enige wat ze deed was janken. Als we haar oppakten was er niets aan de hand, maar zodra ze plat ging, begon ze weer. Ze slaapt nog steeds op onze slaapkamer en soms wordt ze van elke zucht wakker. Wij liggen dus verkrampt in bed, om maar vooral geen enkel geluid te maken, want bij elke draai begon zij weer te krijsen. We gingen rond elfen naar bed, natuurlijk werd ze daar wakker van, dus eerst maar een fles. Fles op, Nina naar bed, licht uit, slapen.
Nou mooi niet dus. Na 5 kwartier janken, en natuurlijk elke 10 minuten er even uit, troosten, aaien, sussen en weer verder, was Gaby het echt zò zat. Hij deed het grote licht aan, greep Nien bij haar slaapzak en tilde haar met een grote zwaai d'r bed uit. "Jij wilt wakker zijn, prima, dan ga je lekker wakker zijn". En hij ging met haar naar beneden. Hij plantte haar in d'r kinderstoel, riempje vast, blok op de kachel, licht zachtjes aan en zelf ging hij onder een dekentje op de bank liggen. Ik lag verschrikt in m'n bed en hoorde alles aan. Ik hoorde Nina heerlijk brabbelen terwijl ze met een verdwaalde lepel speelde. Na een klein uurtje hoorde ik opeens niets meer en omdat mijn ogen ook zwaar werden, ging ik toch maar even kijken. Ik gluurde eerst door het gaatje van de deur en zag dat Nina zat te pitten in haar kinderstoel. Kin op de borst, handjes op tafel. Ik opende de deur en omdat 'ie kraakt, schrok Nina weer wakker. Big smile!!! Gaby lag ondertussen heerlijk te snurken op de bank en hoorde niets of niemand.
Flesje warm, Nina mee, Gaby wakker gemaakt, wat niet lukte en weer naar bed. Een paar uur later toen Gaby weer naar boven kwam, werd Nina natuurlijk weer wakker en heb ik tot 7 uur rondjes met haar gelopen. Hoewel ze uitgeput was, verdomde ze het om liggend bij mij op de bank te gaan slapen. Toen maar weer een fles en geprobeerd haar in bed te leggen. Ja hoor, ze rook haar "kussen", pakte haar "oren" (d'r knuffel), duimpje erbij en ze viel in een diepe slaap. Gelukkig was het weekend en konden wij nog tot half tien doorslapen. Hierna is ze nog een paar dagen onrustig geweest, snotterig en soms wat koortsig. Nu is ze weer helemaal beter!!!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten