Afgelopen donderdag moest ik voor de laatste keer naar "mijn eigen" gynaecologe.
Alles was prima in orde, geen schokkende zaken te melden. Ze deed een echo en beepje was lekker wild aan het bungy jumpen. Door dit actieve gedrag was het onmogelijk om het geslacht te bepalen. Beepje wilde niet stil liggen en hield ook de beentjes netjes gesloten, dus ertussen kijken kon niet. We weten dus nog steeds niet of er nu een croissantje aan hangt, of niet.
"Croissantje"??? Ja, dat komt zo:
We spraken in het begin van de zwangerschap met de meiden over wat het zou worden en wat hun voorkeur was. Xenya vroeg zich toen serieus af of je van een meisje alsnog een jongetje kon maken. Wij legden uit dat dat niet echt de bedoeling was en vrij ingewikkeld, maar dat er mensen bestaan die zich anders voelen dat dan toch graag willen en laten doen. "Oh, was haar redenering, dus dan plakken ze er gewoon een soort van croissantje aan vast,...."
Zoals ik al zei, dit was de laatste keer bij "mijn" gynaecologe. Ik snapte het dus eerst niet helemaal,... maar nu blijkt dat zij mij de eerste 4 maanden mocht begeleiden, maar dat ik daarna moet kiezen voor een sage-femme of een dokter in het ziekenhuis. Een sage-femme is een verloskundige of vroedvrouw en het verschil met een dokter is het uurtarief. De dokters in het hôpital rekenen al snel 100 euro per consult, terwijl een sage-femme het voor pakweg 40 euro doet. Daarbij hebben de dokters veel minder tijd voor je, want die willen natuurlijk omzet draaien en geen tijd verspillen met kwaaltjes, pijntjes en ditjes en datjes.
Wel, we gaan het allemaal beleven!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten