Mummiepak

Nu we ruim 2 weken verder zijn, durf ik wel te juigen en te zeggen dat we het gevonden hebben.
Nadat we spruw al van het lijstje van mogelijke oorzaken hadden geschrapt, hebben we ook de hele apotheek van tafel geveegd. Volgens ons konden al die medicijnen niet goed zijn voor zo'n kleintje. We bemerkten geen positief resultaat, ze vond het vreselijk vies en krijste alles bij elkaar als ze de drankjes in haar mondje gespoten kreeg.
Hoe het nu gaat? Wel, elke avond- en nachtvoeding krijgt ze uit een flesje, waaraan we 3 maatschepjes johannesbroodpitmeel hebben toegevoegd. Ze heeft blijkbaar alleen 's avonds en 's nachts erge last van de reflux, overdag valt het wel mee. Ik kolf dus ook elke avond en nacht en zo hebben we steeds 1 à 2 voedingen op voorraad in de koelkast.
Daarbij hebben we een Snug & Tug aangeschaft. Dit is een inbakerdoek en geeft een prettig gevoel aan onrustige baby's. Met haar armpjes langs haar lijfje ligt ze ingepakt en zo kan ze zichzelf niet meer wakker slaan of krabben tijdens het slapen, waardoor ze weer wakker wordt. Het is even wennen, zo'n rupsje in de wieg, maar ze is er veel rustiger door en slaapt nu goed.
En wij dus ook!!! Ze komt elke nacht 1 keer, tussen 3 en 4, drinkt dan een fles van 120 ml leeg en gaat daarna weer heerlijk slapen.

Lees hier meer over de Snug & Tug en inbakeren.

De diagnose

Nadat we het vorige week zeker dachten te weten, stond er een bezoekje aan de huisarts op het programma. Deze dacht er echter anders over en stelde "spruw" vast. We gingen een zalfje halen en Nina moest dat elke dag 4 x in haar mond gesmeerd krijgen of opzuigen op haar speentje bijvoorbeeld. Ik was nog niet echt tevreden, want naar mijn mening had ze nog steeds last van reflux en daar werd nu dus niets aan gedaan, eerst afwachten of met de behandeling van de spruw alles goed zou komen.
De nachten werden er niet beter op en mijn twijfel of het daadwerkelijk spruw was, werd steeds groter. In de tweede helft van de week trok ik de stoute schoenen aan en maakte ik een afspraak bij een osteopate. Donderdag konden we er naartoe, mijn zusje die een weekje over was, ging gezellig mee. De osteopate was een jonge vrouw van onze leeftijd en was een zeer bekwaam en aangenaam type. Ze vroeg eerst wat "basis" dingen en begon daarna met de behandeling. Ze "streelde" heel zacht Nina haar hoofdje en nek. Ze bleek een blokkade in haar nekje te hebben en trok erg met haar hoofd naar één kant. Ook had ze vaak één oog dicht, aan de kant waar de blokkade zat. Met enkele zachte aanrakingen, strelingen en licht drukken van de vingertoppen werd de blokkade weggewerkt. Ze controleerde of ze goed kon drinken en geen pijn daarbij had en legde alles wat ze deed haarfijn uit. Ruim drie kwartier was ze met haar bezig. Met haar buikje was alles in orde, daar hoefden we ons geen zorgen over te maken. Krampjes horen erbij op deze leeftijd en ze had gewoon wat tijd nodig om alle bacterieën te ontwikkelen die ervoor nodig zijn om goed te kunnen verteren zonder kramp.
Volgens de osteopate had Nina ook geen last van spruw en na wat speurwerk op internet was het voor mij ook zo duidelijk als wat, dit kon geen spruw zijn.
Maar ondertussen was er nog steeds geen oplossing voor de reflux. Vrijdag dus maar weer een afspraak bij de huisarts. Dit maal bij de andere partner van de maatschap en dat was geheel niet verkeerd. Ik deed m'n verhaal en ging fluitend de deur uit met een recept voor reflux.
Nina krijgt nu 4x per dag, voor de voeding, een middel om de samentrekkingen van de maag en slokdarm tegen te gaan. En na elke voeding, Gaviscon voor zuigelingen om de zure oprispingen tegen te gaan en zo te voorkomen dat haar slokdarm geëriteerd raakt en pijn veroorzaakt.
Het is nog te vroeg om te zeggen of dit het helemaal is. Ze is nog steeds erg onrustig, zo nu en dan. We houden het er maar op dat ze nog jong is,.... Net 1 maand oud.

1 maand oud