Op de helft

Officieel nog "maar" 19 weken, maar ik ben op de helft, aangezien de gynaecoloog duidelijk was in zijn beslissing dat Brusje met 38 weken geboren gaat worden.
Alles gaat goed, geen klagen.
De uitslag van de Trisomie test was héél goed, namelijk 1 : 6772.
Verder nog geen bloeduitslagen gehad, zal de pharmacie eens bellen of ze het kunnen opsturen, faxen of mailen, want ik ben wel heel nieuwsgierig naar de RAI uitslag.
(zie ook deze link http://bbenfrance.blogspot.com/2009/09/anti-kell-kel1.html )
Vanaf 22 april hopen we te weten of Brusje een Broertje of Zusje is, dan hebben we de 20-weken echo.

Nina loopt

Rond haar 1e verjaardag zette ze haar eerste stapjes. Eerst waren het er nog maar een paar, héél voorzichtig. Maar dat werden er al snel meer. Sinds 18-03 loopt ze echt flink in het rond en probeert ze ook al de trap op te klimmen of op 't keukentrapje te gaan staan. Dat vinden wij een minder goed idee, dus het trapje staat omgedraaid in de keuken en de traphekjes zitten netjes dicht. Héél af en toe kruipt ze nog een stukje, als ze sneller wil als dat ze gaat of als ze even valt of struikelt. Ze is écht met stip de vlotste van onze drie meiden!!!

Hiep hiep hoera, 1 jaar!!!

De tijd vliegt!!! Zo was het nog een piepklein mopje en nu is ons schatje al een lekkere dreumes die deftig haar eerste stapjes doet. Na weer een fikse verkoudheid is ze weer in een goed humeur en eet ze lekker met de pot mee. Ze loopt zo'n 8 à 10 stapjes los en gaat dan kruipend weer verder of valt even op haar billen en staat dan weer op. Het is een ondernemend grietje!!! Geen keukenkastje is meer veilig en de besteklades op kniehoogte (voor ons dan) zijn een walhalla van mooie dingen. Ook het chips/koek kastje gaat zo lekker makkelijk open en daar valt natuurlijk altijd wat te halen.
Nadat we in Nederland haar verjaardag al met vrienden en familie hadden gevierd, deden we het in France nog even dunnetjes met z'n 5-jes over. Tja, je wordt tenslotte maar één keer 1 jaar!!!

Overgave

Ik heb het lang kunnen rekken en ruim 16 weken kunnen volhouden, maar nu heb ik eraan toegegeven. Ik heb mijn eigen spijkerbroek verruild voor een zwangerschapsexemplaar. Zomaar van de ene op de andere dag knelde m'n broek hevig, kreeg ik m'n riem niet meer op het juiste gaatje dicht en voelde ik me de hele dag "te vol". Op Nina haar verjaardag, precies één jaar nadat de broek de kast in was gegaan, mocht 'ie er dus weer uit. Vanaf nu kan ik dus uitbuiken en kan Brusje ongehinderd door groeien.